İki dilli hayat

5 Yil önce Türkiye´den ayrilarak Almanya´ya yerlestik .Ilkbaslar da kisa sure olacagini  dusundugumuz bu maceramiz mecburi sebepler dolayisiyla uzadi.Yeni bir ülke  görme hayallerimiz yerini tipik gurbetci sendromuna birakti.Daha önce dinlemedigim turkülere agliyor ,surekli Turk marketten alisveris yapiyor,her karsilastigim Turk´e- memleket neresi- diye soruyordum.Benim gibi üniversite de okurken Porto da staj yapan egitimli,aydin bir Turk bayanina uygun davranmiyormuydum ne.Cünkü etrafta cok Türk olsa da cocuklarla  baska bir ülkede yasamak ayri bir sorumluluktu.
Kizim tek kelime Almanca bilmeden burada ilkokula basladi.Sansliydik zekiydi,iyi bir ögretmeni vardi .Kisa sürede Almancayi kotardi.Esimle ben  halen bu zor  ,kendine has dili ögrenmeye calisiyorduk.Biz ´´der,die,das´´ gibi eklerin ,herbiri sahsina munhasir edatlarin icerisin de kaybolurken ,zaman su gibi akti kucuk kizim da krese basladi.
Simdi her iki cocugumda iyi derecede Almanca konusuyor.Ama benim icin asil olan Anadiliydi.Benim annemin dili,cocuklarima birakacagim en buyuk hazineydi.´´Seni seviyorum´´un yerini ,tinisini ,kafiyesini,ses uyumunu´´Ich liebe dich´´ tutamazdi.Evimiz de hep Türkce konustuk onlari iyi Almanca ögrenmeye tesvik ederken tek derdimiz daha iyi Türkce konusmalariydi.Beraber ders calistik ismin- i halini,-e halini ögrendik.Daha 6 yasinda olan ufakligimiz okula baslamadan Türkce okuyor yaziyor.Hala Turk arkadaslariyla kavgalarini Turkce yapiyor.Kreste kendi aralarin da Türkce konusmalari yasak oldugu icin kenara köseye saklanip en zevkli evciliklerini Türkce oynuyor.
Anadil zenginliktir,mirastir,Ama gel gör ki 30 yil sonra Türk kökenli  5 .nesil cocuklarimiz Türkce bir cümle kurabilecek mi?Kendi dilini begenmeyen ,kendini anadilin de ifade edemeyen cocuklarimiz Turk mu olacak yoksa  Türklügünü unutmus müslüman Alman genclerimi olarak yetisecek.Herbir cami de olan Kuran kurslarina  cocuklarini haftasonlari  götüren gurbetci anneler babalar;Biliyormusun kösede ki bir ilkokul da cocuguna ücretsiz aldirabilecegin Türkce dersleri var.Alman devleti sana bu imkani sagliyor,neden tenezzül edipte  konustugun dili cocuguna aktarmiyorsun?

Avrupa da herhangi bir ülkede dogup büyen  bir insanla karsilastigim da  ilk dikkatimi ceken kendilerine has ,karman corman lisanlari oluyor.Hollanda da yasayan bir Türk cocugu iki Hollandaca kelime iki Türkce kelimeyi birlestirip bir cümle kuruyor.Ortaya anlamsiz ,egreti yeni diller yayiliyor.
Tabii ki yasadiklari ülkelerin dillerini en iyi sekilde konusacaklar , basarili olmalari icin egitimlerini tamamlayacaklar.Ama ayni özeni Anadillerine de gösterecekler.Yurtdisinda yasayan anneler,babalar
butun gun sosyal hayatin icerisinde olan cocuklarimiz,okullar da ,kresler de, kurslar da zaten o dilleri  duymuyorlar mi?Kendi  dilleri olarakta Türkceyi benimseseler ,konussalar en azindan ebeveynlerinden anadillerini duysalar kötü mü olur?