Evimizin En Yenisi

Uzun zamandir aklim da olan ama gerceklestirmeye cesaret edemedigim birseye nihayet adim attim.Dusundum ,tasindim,ustune kafa patlattim ve kararimi verdim.Evde ki herkes zaten dunden raziydi ,onlarla bu fikri paylasmamla ,cildirmalari bir oldu.
Evimize bir kopek aldik.
Hayvanlardan korkan, onlara dokunmaya huylanan ve oldukca titiz olan yapima tamamen ters bir karar bu.Kendimi cok iyi tanidigim icin gunlerce dusundum.El temizligine ve hijyene cok dikkat ettigim icin evin icin de bir hayvanla yasamak bana igrenc geliyordu.Tuylerinin heryere dokulecek olmasi ,poposunu heryere degdirme fikri midemi bulandiriyordu.
Sonra cocuklarimin hayvanlari nekadar sevdigini farkettim.Dokunmaktan ,tuylerini oksamaktan bir hayvana sarilmaktan ne kadar hoslandiklarini.
Ben tum hayvanlardan korkmama ,huylanmama ragmen cocuklarimi asla onlarla korkutmadim.
Onlar sokakta buldugu hayvanlari sevdi ben ellerini dezenfekte ettim.
Sonunda Bursa da yasarken bir yavru Golden Retriever aldik.Ama biz turkler de  alisik oldugu uzere bahce de kaldi hayvancagiz.Evin icine adim bile atamadi.Kizim da hava guzel oldugunda gidip basini oksadi.
Sonra Almanya ya geldikten sonra kopegin aslinda evin ferdi oldugunu ,cocuklari gibi sevip ,baktiklarini gordum.Sanirim bu duruma alismam ,kabullenmem  ve kucumsemem 8 yilimi aldi.Cocuklarim icin ,onlari bu mutluluktan mahrum etmemek icin evde bir hayvanla yasamayi kabullendim.
Bir gun icinde internetten buldugumuz 200 km uzakta ki yavru Malta terrierini evimize getirdik.
Once ben ondan ,o da benden korktu.Ayagima yaklastikca kactim,bagirdim.Sonra ilk gece o kadar cok agladi ki...Acidim. Zaten bir karis tuy yumagindan kacmak  komik oluyordu.
Yavru agladikca esim kalkti ,bakti kucagin da uyuttu.
Simdi hepimiz onu seyrediyoruz,cocuklar cildiriyor ,kucaklarindan indirmiyor.O da halinden memnun keyifini cikariyor.
Ismi Lui,uykucu ,aglak 8 haftalik bir bebek o.